Meer dan 165 jaar Roetgerink - De Damesafdeling
In 2019 bestond Roetgerink 165 jaar! Ter gelegenheid van dit mooie jubileum deelden wij korte verhalen van medewerkers en/of familieleden waarin zij u meenemen in 165 jaar Roetgerink. “Passie” en “familiegevoel” zijn dé toverwoorden in het succes van 165 jaar Roetgerink en staan dan ook centraal in deze verhalen.
In de vierde “165 jaar Passie Story” maakt u kennis met Jacoba, Marion en Petra, drie modeadviseurs van onze
damesafdeling. Jacoba is in 1987 begonnen en werkte in december van 2019 al 32 jaar bij Roetgerink. Marion kwam in 2008 de damesafdeling versterken. Winter 2019 werkt zij alweer 11 jaar op de damesafdeling. Inmiddels geniet Marion van haar welverdiende (pre-)pensioen. Petra begon in 2014 en was destijds een vast gezicht van onze Dames Klassiek-afdeling, inmiddels heeft zij een carrièreswitch gemaakt naar het onderwijs. Jacoba, Marion en Petra deelden in 2019 wat Roetgerink voor hen betekende.
Meer dan 165 jaar familie
De fijne sfeer in de winkel, de gezelligheid met collega's en de betrokkenheid onderling, in goede én slechte tijden. Familiegevoel is voor Jacoba, Marion en Petra een belangrijk onderdeel van Roetgerink.
Jacoba: “Ik ben in 1987 begonnen bij Roetgerink. Voor mijn eerste sollicitatie ben ik samen met mijn moeder naar Enter gereden. Ik woonde op dat moment namelijk nog in Friesland, maar mijn vriend en ik waren van plan om in Enschede te gaan wonen. Na het gesprek ging ik met de vader van Paul (huidig directeur,
zie story 1) mee naar het ouderlijk huis, aan de overkant van de winkel, om een broodje te eten. Het voelde meteen goed en inmiddels woon ik langer in Twente en werk ik langer bij Roetgerink als dat ik in Friesland heb gewoond. Ik ben verweven met Roetgerink. Ik ben geen familie maar voel me, na al die jaren, wel familie. Ik vind het super fijn om hier te werken. Ik voel de waardering ook. Toen ik bijvoorbeeld 25-jarig in dienst was had ik samen met Ans (inkoop kinderafdeling,
zie story 1) en Jan (modeadviseur herenafdeling,
zie story 2) een fantastisch feest in de Koffiekökk’n en Paul heeft voor dat jubileum een mooi, persoonlijk verhaal geschreven met allerlei anekdotes. Bij Roetgerink zijn er veel collega’s met een lang dienstverband, dat zegt eigenlijk wel genoeg.”
Marion: “Ik was bedrijfsleidster in het westen van het land toen ik door een vriendin werd getipt, ‘Roetgerink is wel wat voor jou!’. Op dat moment stond er geen vacature open dus heb ik een open sollicitatie ingestuurd. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek. Op de dag van het gesprek kwam ik hier voor het eerst en toen ik naar binnenliep dacht ik, dit is de sfeer waar ik wil werken. Het voelde heel goed. Na het gesprek mocht ik beneden in de Koffiekökk’n wachten. Een halfuurtje later werd ik al teruggeroepen. Ik was ik aangenomen! Ze zochten iemand voor de jassenafdeling. Dat is mijn plekje geworden en elf jaar later zit ik er nog. Ik ga met plezier naar mijn werk. De sfeer tussen collega’s is goed. ’s Ochtends tijdens de koffiepauze in de Koffiekökk’n is het altijd gezellig. Ook tijdens de lunchpauze wordt er genoeg verteld. Lief en leed worden gedeeld en iedereen leeft echt met elkaar mee. Ik woon in Duitsland. Elke dag is dat een uur heen en een uur terug rijden. Dat doe je niet voor niets. Dat zegt wel genoeg dat ik hier graag werk. Ook die ritjes zijn trouwens gezellig want een deel van de reis carpool ik met een groep meiden.”
Petra: “In mijn werk vind ik het menselijke, het gevoel, de klik met de klant het mooist. Betrokkenheid bij de klant vind ik heel belangrijk. De gesprekken kunnen vrolijk zijn, als een klant iets leuks in het vooruitzicht heeft, maar het kan ook emotioneel zijn. Soms krijg je best pittige dingen te horen. Ik heb geleerd snel te schakelen in emoties, want een paar minuten later kan bijvoorbeeld een bruidsmoeder jouw advies nodig hebben en je wilt iedere klant een fijn gevoel geven.
Het familiegevoel zie ik in het contact met collega’s en hoe het binnen het bedrijf gaat. Ik vind het iedere keer bijzonder, als er iets met een collega is, vrolijk of verdrietig, hoe er hier dan mee om wordt gegaan. Je voelt dan echt de emotie vanuit het bedrijf. Ik ben hier geen nummer, terwijl we met best wel heel veel zijn.”